شانگهای بهانه تعهدگریزان غربی – ایرنا

دبیرکل سازمان همکاری شانگهای در حالی نسبت به حضور ایران به عنوان عضو دائم در نشست سال آینده ابراز خوشبینی کرد که پیشتر گمانه زنی ها دست کم از بازه زمانی دو تا سه ساله حکایت می کرد. علت زمانبر بودن آن نیز به ۴۰ سند برمی گردد که تهران باید به همه اسناد پذیرفته شده توسط سازمان همکاری شانگهای ملحق شود. مجلس شورای اسلامی نیز باید ورود کشورمان به سازمان و همه این اسناد را تائید کند.

وی صبح امروز (دوشنبه) نیز پیش از ترک تهران به مقصد نیویورک برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل این سفر را فرصتی برای بیان دیدگاه‌ها و مواضع جمهوری اسلامی ایران دانست و تاکید کرد: این سفر فرصتی برای بیان اقداماتی است که گاهی شنیده نمی‌شود زیرا فضای رسانه‌ای جهان تحت تسلط قدرت های بزرگ است.

«ژانگ مینگ» دبیرکل سازمان همکاری شانگهای نیز در این دیدار با اشاره به اقدامات دبیرخانه این سازمان برای عضویت دائمی ایران در اتحادیه منطقه‌ای، تصریح کرد: روز گذشته به همراه آقای امیرعبداللهیان معاهده پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای را امضا کردیم که دارای ۴۰ سند است. با انجام این اقدامات در سال آینده ایران به عنوان عضو دائم سازمان همکاری شانگهای در اجلاسیه شرکت خواهد کرد.

افزون بر آن تجارب کشورهای دیگر همچون هند و پاکستان در سال ۲۰۱۷ نشان می داد این پروسه ممکن است حداقل دو تا سه سال طول بکشد. در صورت تبدیل شدن ایران از عضو ناظر به دائم شانگهای تا نشست شهریور ماه سال آینده، دولت سیزدهم یکی از بزرگترین دستاوردهای خود را در حوزه سیاست خارجی ثبت خواهد کرد.

بسط و متوازن سازی مناسبات خارجی در دستور کار دولت

لازم به ذکر است که چراغ راهنمای حرکت هر کشوری در عرصه بین المللی، منافع ملی آن بازیگر است. با عنایت به این نکته، دولت سیزدهم متوازن سازی مناسبات، نقش آفرینی در سازمان های موثر منطقه ای و بین المللی، عضویت در پیمان های اثرگذار چون شانگهای و بریکس را همزمان با پیشبرد با گفت و گوهای رفع تحریم دنبال می کند و برخلاف دوره قبل، تمامی تخم مرغ ها را در سبد مذاکرات وین نچیده و سرنوشت کشور را به برجام گره نزده است.

شماری از طرف های خارجی و به خصوص کارشناسان و تحلیلگران اندیشکده های غربی نیز بر این باورند که دولت رئیسی، پذیرش عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای را گامی بلند در جهت صدور این پیام به اروپا و آمریکا می‌داند که دولت ایران فارغ از اتکا به نتایج مذاکرات وین، در تدارک کم اثر کردن تحریم‌های غرب بر اقتصاد کشور است.

«حسین امیرعبداللهیان» وزیر خارجه که هفته گذشته آیت‌الله «سید ابراهیم رئیسی» رئیس جمهوری اسلامی ایران را در سفر به سمرقند ازبکستان و حضور در نشست سران سازمان همکاری شانگهای (SCO) همراهی می‌کرد، ۲۳ شهریور ماه در گزارشی توئیتری از امضای یادداشت تعهدات عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای خبر داد.

وی تصریح کرد، دولت آمریکا استفاده گسترده از اهرم «اجبار» را در دستور کار خود قرار داده است. بدون تردید، ‌ یکجانبه‌گرایی آمریکا، به دنبال عقب نگهداشتن کشورها از مسیر توسعه مستقل خود است.
آیت الله رئیسی حتی در دیدارهای خود همچون با «شی جین پینگ» رییس جمهور چین با اشاره به بدعهدی طرف‌های آمریکایی و اروپایی در عمل به تعهدات رفع تحریم، تاکید کرد: جمهوری اسلامی ایران به هیچ وجه مقابل قلدری آمریکا کوتاه نخواهد آمد.

در ارتباط با مذاکرات لغو تحریم ها نیز مطالبات به حق ایران همواره مشخص بوده و هست؛ تهران راستی‌آزمایی رفع تحریم‌ها، اخذ تضمین در خصوص ماندگاری توافق و رفع ادعاهای پادمانی آژانس اتمی را اصلی‌ترین مطالبه خود در مذاکرات رفع تحریم‌ها قرار داده و تأکید کرده که تنها بازگشت به قرارداد دو جانبه‌ای را که در ازای برخی محدودیت‌ها نفع ملموس اقتصادی برای ملت ایران به همراه داشته باشد، منطقی می‌داند و آن را می‌پذیرد.

بنابراین تعمیق روابط با همسایگان، ازسرگیری مناسبات با برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس، توسعه همکاری ها با کشورهای حوزه کارائیب و آمریکای لاتین و حتی دورترین نقاط آفریقا را نیز در دستور کار قرار داده است.

بنابراین طرف غربی به جای اینکه به تعهدگریزی و یکجانبه گرایی خود اعتراف و گامی در راستای رفع نگرانی های منطقی تهران بردارد، تغییر وضعیت عضویت ایران در شانگهای را بهانه قرار داده تا تهران را مقصر وضعیت کنونی مذاکرات جلوه دهد. در حالی که از نگاه ناظران، برخی عوامل مانند فشارهای رژیم صهیونیستی، اختلافات بایدن با کنگره و مشکلات داخلی در آمریکا، بسترساز سنگ اندازی کاخ سفید در مسیر گفت وگوها است. با این حال تهران نگاهی کلی و جامع به مسائل بین المللی دارد و سرنوشت امور کشور و منافع و مصالح ملی را صرفا به مذاکرات وین گره نزده و تمامی تخم مرغ ها را در این سبد قرار نداده است.