او چند کتاب در زمینه تاریخ ادبیات و بیدلشناسی از جمله واژه نامه شعر بیدل، سایه ی صدا جلوه های هنری شعر، بیدل شاعر زمانه ها، ادبیات دری در نیمه اول سده بیستم، ویژگی های داستانی شاهنامه، دستورزبان دری و، دیدار با سپیده، صدها مقاله از جمله عبدالقادر بیدل درقلمرو تئوری ادبیات و نقد ادبی، تذکره و تذکره نویسان زبان فارسی، بیدل شناسی در اتحاد شوروی، زیست نامه بیدل از لابلای چهار عنصر، درباره نکات و اشارات و حکایات بیدل، بیدلی که من می شناسم، تجلی شاعرانه اساطیر و روایات تاریخی در قصاید ناصرخسرو، مولانا جلال الدین محمد و واژه «خاموش» و درباره معنای چند بیت ابوالمعانی بیدل به رشته تحریر در آورد.
به گزارش مجله خبری آسیای میانه، او اوایل سال ۱۹۴۱ ( ۱۳۱۹) در شره مَیمُنه یا شادیآباد شهر و مرکز ولایت فاریاب در شمال غربی افغانستان متولد شد و سال ها در آلمان سکونت داشته است. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهر میمنه گذراند و لیسانس ادبیات فارسی را از دانشگاه کابل و دکتری خود را با رساله بیدلشناسی از دانشگاه مسکو گرفت.
دفتر اشعاری که سروده شامل خط سرخ، وداع با تاریکی، آتش در نارنجزار است. آثار او به زبان های مختلفی از جمله روسی، ازبکی و انگلیسی منتشر شده است.